objawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, objawiaćam, objawiaća, objawiaćają, objawiaćany {{/stl 8}}– objawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, objawiaćwię, objawiaćwi, objawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
objawiać się – objawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uzewnętrzniać się, dawać się poznać, wyrażać się, ujawniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objawiły się w tym jego złe skłonności. Odra objawia się wysypką i gorączką. Frustracja… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
objawić — dk VIa, objawićwię, objawićwisz, objawićjaw, objawićwił, objawićwiony objawiać ndk I, objawićam, objawićasz, objawićają, objawićaj, objawićał, objawićany 1. «dać wyraz czemuś (zwykle swemu uczuciu, stanowi itp.), uczynić coś jawnym, widocznym;… … Słownik języka polskiego
przejawiać — ndk I, przejawiaćam, przejawiaćasz, przejawiaćają, przejawiaćaj, przejawiaćał, przejawiaćany przejawić dk VIa, przejawiaćwię, przejawiaćwisz, przejawiaćjaw, przejawiaćwił, przejawiaćwiony «dawać poznać, okazywać na zewnątrz; objawiać, ujawniać,… … Słownik języka polskiego
chęć — ż V, DCMs. chęci; lm MD. chęci 1. «wola, ochota; pociąg; pragnienie, życzenie» Gorąca, gwałtowna, nieprzeparta, niepohamowana, nieprzezwyciężona, przemożna, szalona, wielka chęć. Chęć posiadania, wybicia się. Chęć do życia, do pracy. Chęć na lody … Słownik języka polskiego
ciekać się — ndk I, ciekać sięka się, ciekać sięają się, ciekać sięała się zool. «o samicach niektórych ssaków (szczególnie z rodziny psów): objawiać popęd płciowy, być w okresie cieczki; parzyć się» … Słownik języka polskiego
dążność — ż V, DCMs. dążnośćści; lm MD. dążnośćści 1. «chęć, pragnienie wykonania czegoś; zmierzanie do osiągnięcia celu; dążenie» Szlachetna, wytrwała dążność. Dążność człowieka do zaspokajania potrzeb. Dążność narodu do niepodległości. Dążność szlachty… … Słownik języka polskiego
niecierpliwić — ndk VIa, niecierpliwićwię, niecierpliwićwisz, niecierpliwićliw, niecierpliwićwił, niecierpliwićwiony «doprowadzać kogoś do utraty cierpliwości, wywoływać zniecierpliwienie; wytrącać z równowagi, denerwować, drażnić» Niecierpliwił ją swoim… … Słownik języka polskiego
obojętność — ż V, DCMs. obojętnośćści, blm 1. «pozostawanie obojętnym, nieczułym w stosunku do kogoś lub czegoś, brak zainteresowania kimś lub czymś» Chłodna, zimna, pozorna, uprzejma obojętność. Obojętność dla kogoś, dla czegoś, wobec, względem kogoś, czegoś … Słownik języka polskiego
odzwierciedlać — [wym. od zwierciedlać] ndk I, odzwierciedlaćam, odzwierciedlaćasz, odzwierciedlaćają, odzwierciedlaćaj, odzwierciedlaćał, odzwierciedlaćany odzwierciedlić [wym. od zwierciedlić] dk VIa, odzwierciedlaćlę, odzwierciedlaćlisz, odzwierciedlaćlij,… … Słownik języka polskiego
pienić się — ndk VIa, pienić sięnię się, pienić sięnisz się, pień się, pienić siępienił się «wytwarzać pianę, być, stawać się pienistym, pokrywać się pianą; burzyć się, musować» Pieniące się środki do prania. Kufel pieniącego się piwa. Morze się pieni. ∆ Koń… … Słownik języka polskiego
